به گزارش مشرق، دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی در آستانه اجرای فاز دوم کاهش تعهدات هسته‌ای ایران، یادداشتی نگاشته است که در ادامه متن کامل آن می آید:
در اجلاس مسئولین عالی امنیتی کشورهای جهان که خردادماه امسال در روسیه برگزار شد، نقش آمریکا در توسعه تهدیدات هیبریدی (ترکیبی) و بهره گیری این کشور از ابزارهای چندگانه مالی، اقتصادی، تکنولوژیک و.. برای اعمال اراده خود به کشورهای مستقل را تبیین کردم.
بیشتر بخوانید:
شمخانی: گام دوم کاهش تعهدات از ۱۶ تیرماه آغاز خواهد شد
بدون شک ️خروج آمریکا از برجام یکی از اصلی ترین نمادهای یکجانبه گرایی، بعنوان محور اصلی سیاست خارجی دولت ترامپ است. این اقدام بدلیل استفاده غیر قانونی از ابزار تحریم علیه ایران، مصداق روشنی از انجام عملیات تروریستی هیبریدی است.
اتخاذ این رویکرد و رفتارهای منبعث از آن توسط آمریکا تنها به موضوع خروج از برجام و مواجهه با ایران محدود نبوده و با توجه به تعمیم آن به معاهده های مهم بین المللی، تهدیدی فزاینده برای امنیت ملی کشورها و امنیت جهانی تلقی می شود.
اگر خروج آمریکا از برجام را از نقطه نظر پیگیری سیاست یکجانبه گرایی و اعمال تهدیدات هیبریدی برای پیشبرد آن مورد بررسی قرار دهیم، کاملاً مشخص است که اتخاذ این تصمیم از سوی آمریکا، صرفاً دارای "اثر وضعی" بر ایران بوده و "اثر انتقالی" آنکه تغییر دهنده معادلات حاکم بر نظام بین الملل است، اروپا و سایر کشورهای عضو این توافقنامه چند جانبه را که مدعی بازیگری در مناسبات جهانی هستند، هدف گرفته است.
جمهوری اسلامی ایران برای حفظ استقلال خود و مقابله با رفتارهای غیر قانونی آمریکا، بویژه پس از خروج این کشور از برجام، ضمن پایبندی به تعهدات پذیرفته شده، هزینه بسیار زیادی را برای متوقف سازی روند لجام گسیخته یکجانبه گرایی از سوی آمریکا پرداخته است.
اروپا تاکنون علی رغم تحقیر شدن از سوی آمریکا و قرار گرفتن در برابر اثرات مخرب یکجانبه گرایی واشنگتن که دامنه آن به پیمانهای بین المللی متعددی گسترش یافته، عملاً بازیگری دست چندم و منفعل بوده و نتوانسته در جایگاه یک قطب متحد و تاثیرگذار بر مناسبات بین المللی ایفای نقش کند.
میدان مقابله با یکجانبه گرایی آمریکا بیش از آنکه عرصه ارزیابی توان و ظرفیت جمهوری اسلامی ایران برای تداوم راه آغاز شده باشد، میدانی سخت و خطیر برای آزمایش اراده اروپا در حوزه دفاع از هویت و امنیت شکننده خود در برابر موج یکجانبه گرایی آمریکاست.
در صورتی که ترامپ سد حذف اروپا از تاثیرگذاری بر معادلات جهانی را بشکند، دلیلی وجود ندارد که روسای جمهور آینده آمریکا چه جمهوریخواه و چه دموکرات از ثمرات آن برای حداکثرسازی منافع آمریکا در قبال اروپای ضعیف شده بهره نبرند.
با ادامه این روند احتمال به قدرت رسیدن جریانهای افراطی جدید برای جبران شرایط تحقیرآمیز کنونی و بازیابی هویت و استقلال از دست رفته اروپا بسیار قابل پیش بینی است. مسئولیت شکل گیری چالش های ساختاری و امنیتی آتی در اروپا مستقیماً بر عهده رهبران فعلی آن خواهد بود.
